Πρόκειται για το μεγαλύτερο μονότοξο γεφύρι των Βαλκανίων. Το ύψος της κύριας καμάρας (γιατί διαθέτει και δύο ψευδοκαμάρες) είναι 20 μέτρα, το μήκος του 40 μέτρα και το πλάτος του στο ψηλότερο σημείο του τόξου φτάνει τα 3.20 μέτρα.
Βρίσκεται στο δρόμο μετά το Καλέντζι και χτίστηκε το 1866 από τον Κώστα Μπέκα. Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες χτίστηκε υπήρξαν ιδιαίτερα επεισοδιακές λόγω του άσχημου καιρού που επικρατούσε με μοναδική συνέπεια όμως μια ελαφριά απόκλιση στο γεφύρι.
Εκτός από την αισθητική του αξία, το γεφύρι είναι γνωστό και για τη μεγάλη ιστορική του αξία. Αποτελούσε σύνορο μεταξύ της ελεύθερης και της Τουρκοκρατούμενης Ελλάδας και πάνω στην καμάρα του υπογράφτηκε η γνωστή "Συμφωνία της Πλάκας" μεταξύ του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου.
Θα μαγευτείτε από τη φυσική ομορφιά και θα ενθουσιαστείτε από το πλήθος δραστηριοτήτων που έχει να σας σας προσφέρει η περιοχή.
πηγή: "Σκουφάς - Περιοδική Επιθεώρησις", Άρτα Σεπτέμβριος 1960, τ. Β΄ τεύχος 160
Βρίσκεται στο δρόμο μετά το Καλέντζι και χτίστηκε το 1866 από τον Κώστα Μπέκα. Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες χτίστηκε υπήρξαν ιδιαίτερα επεισοδιακές λόγω του άσχημου καιρού που επικρατούσε με μοναδική συνέπεια όμως μια ελαφριά απόκλιση στο γεφύρι.
Εκτός από την αισθητική του αξία, το γεφύρι είναι γνωστό και για τη μεγάλη ιστορική του αξία. Αποτελούσε σύνορο μεταξύ της ελεύθερης και της Τουρκοκρατούμενης Ελλάδας και πάνω στην καμάρα του υπογράφτηκε η γνωστή "Συμφωνία της Πλάκας" μεταξύ του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου.
Θα μαγευτείτε από τη φυσική ομορφιά και θα ενθουσιαστείτε από το πλήθος δραστηριοτήτων που έχει να σας σας προσφέρει η περιοχή.
Το γεφύρι της Πλάκας
Το δυσχείμερον των Τζουμέρκων, και ιδία των Βόρειο – Δυτικών χωρίων, ανέκαθεν ηνάγκαζε τους πλειστούς των κατοίκων να εκπατρίζονται κατά τους φθινοπωρινούς μήνας, και να κατέρχονται είς τα πεδινά μέρη. Οι των ορεινών τούτων μερώνοντας επί το πολύ κτηνοτρόφοι και εργάται, δια τους συνήθεις, βαρείς ενσκήπτοντας χειμώνας ηναγκάζοντω να κατέρχωνται είς Άρταν, τόσον προς παραχείμασιν των ποιμνίων των, όσον και προς αξεύρεσιν εργασίας, δεδομένου ότι η εν γένει περιχή αυτής, και δη ή πέραν του Αράχθου πεδιάς, εύφορος και πλούσια εις παραγωγήν, ικανάς παρείχεν ευκολίας. Περισσότερα...πηγή: "Σκουφάς - Περιοδική Επιθεώρησις", Άρτα Σεπτέμβριος 1960, τ. Β΄ τεύχος 160